Azido fitikoa azido organiko bat da; haren iturri nagusia landare-haziak eta -zuntza dira. Landare-hazietako fosforoaren biltegi nagusia da.
Azido fitikoa mineralekin eta proteinekin elkartzen da digestioa egiten den bitartean, eta konplexu disolbaezin bat sortzen da, hesteetan xurgatzea eragozten duena. Mineral-gutxiegitasuna eragiten du horrek fitato askoko landare-elikagaietan oinarritutako dieta duten pertsonetan.
Hori dela eta, antinutrientetzat hartzen da, nahiz eta zenbait ikerketak erakutsi duten eragin terapeutikoak izan ditzakeela (koloneko minbizia prebenitzea…).
Erreferentziak
Tratado de Nutrición: Composición y Calidad Nutritiva de los Alimentos. Ángel Gil. Editorial médica Panamericana.
Nutriguía. Manual de nutrición clínica en atención primaria. A.M Requejo; R.M Ortega. Editorial Complutense de Madrid.